Edelweiss aan de Isére

Samenvatting

Vanaf de camperplaats op ruim 2000 meter hoogte wandelen we langs de rivier de Isére omhoog naar 2750 meter waar we in de sneeuw terecht komen. Onderweg zien we Edelweiss. Het is een zware maar o zo mooie tocht.

Helikopter

We zijn bijtijds wakker want we willen vroeg starten met onze wandeling. Het is ‘slechts’ 14 kilometer naar de Col de la Lose maar wel met meer dan 1000 hoogte meters. Dat is best veel! Voor we vertrekken verplaatsen we de camper. Halverwege de wandeltocht van vandaag zit Refuge du Prariond. Helaas is die is dit jaar gesloten wegens een verbouwing. Ik zie werklui op de parkeerplaats en ga dus maar even polshoogte nemen. Vandaag worden bouwmaterialen bezorgd met een helikopter en die gaat naast onze camper landen…. Om schade door rondvliegende kiezels te voorkomen parkeren we dus maar even een stukkie verder weg 🙂

Om 09:30 uur zijn we gestart en de zon schijnt nu al fel. Het wordt een warme dag vandaag. Onze rugzak zit dus vol met water, eten, koek en poeder om ijsthee te maken want onderweg is er niets te krijgen. Je moet er toch niet aan denken dat je op de top een hongerklop krijgt.

Het eerste stuk gaat meteen stijl omhoog. Oef dat gaat wat worden vandaag. Het uitzicht maakt alles goed. Tjonge wat is het hier mooi !

Het eerste deel van de tocht tot aan Refuge du Prariond is eigenlijk prima te doen voor iedereen, al moet je geen hoogtevrees hebben. Het pad gaat langs een afgrond van 200 meter diep en er is geen hekje of zoiets. Met kleine kinderen dus even opletten ! Volgens de bordjes is het eerste stuk 45 minuten lopen. Dat klopt precies maar wij doen er inclusief de pauzes vijf kwartier over. Als je eenmaal over die eerste berg heen bent kom je op een adembenemende hoogvlakte op 2300 meter hoogte. Hier ontspringt de rivier de Isére. Wow dat is echt een waanzinnig gezicht!

Edelweiss

We wandelen richting Refuge du Prariond. Onderweg komen we langs het wandelpad wilde Edelweiss tegen. Hoe leuk is dat dan? Edelweiss werd vroeger als trofee meegenomen door bergwandelaars. Gelukkig is dat niet meer zo. Dit plantje is netjes omringd door stenen zodat je er niet per ongeluk op gaat staan. Edelweiss wordt veel gekweekt maar is zeer zeldzaam in het wild. Wij hebben er deze tocht slechts twee gezien. Mooi bloemetje hoor en veel groter dan ik had verwacht. Checked !

De berghut is dus helaas gesloten dit jaar. Jammer want na ruim een uur is het een mooi moment om even bij te tanken. Bijtanken doen we dus vanuit de rugzak op een steen. Ook geen verkeerde plek zou ik zeggen.

Route naar Col de la Loze

Vanaf hier gaat het weer ontzettend stijl omhoog. Ik schat in 20%. Volgens de bordjes nog twee uur wandelen naar Col de la Lose vanaf hier. Poe hé. Met onze snelheid wordt dat dus 4 uur ! We weten niet of dat wel haalbaar is zo ongetraind. We zien wel hoever we komen. Als het niet meer gaat keren we om.

Het is best lastig wandelen, eigenlijk is het meer klimmen. Een ware aanslag op je bovenbenen zullen we maar zeggen. Het gaat weer over smalle paadjes al zijn ze niet langs hoge afgronden. Feitelijk is de af te leggen afstand niet zo heel groot maar je klimt wel 20% aan één stuk door. Dat is dus echt wel een pittige klim.

Sneeuw

En dan belanden we opeens in de sneeuw. Op 22 juli ligt hier nog best veel sneeuw op 2700 meter hoogte ! Heerlijk hoor. Wij houden wel van sneeuw zolang er maar een zonnetje bij schijnt 🙂 Dit voorjaar zochten we het zelfs op toen we bij de Matterhorn gingen wandelen.

Keuzestress

Na 3 uur lopen komen we op de spitsing, op 2750 meter hoog. We kunnen nu drie dingen doen. Linksaf naar Col de la Galise. Dat is voor ons nog vijf kwartier en 250 meter klimmen. We kunnen rechtsaf naar Col de la Lose wat net zo ver en hoog is. Of we kunnen hier omkeren. Onze benen zijn nog wel redelijk maar we moeten best nog wel een stukje terug. Langs al die smalle paadjes hebben we toch liever wat reserve over. Uiteindelijk gaat het ons niet om het eindpunt maar om de tocht zelf. We keren dus om maar eerst tappen we nieuw water. Dat hebben we nodig voor de terugreis en halen we uit de beek want na drie uur is onze voorraad van 1,5 liter op. Met poeder wat we kochten in Zwitserland maken we er ijsthee van. Lekker hoor.

Naar beneden valt het eigenlijk best wel mee. Het gaat sneller en makkelijker dan we hadden verwacht. We genieten nog steeds van alle mooie uitzichten. Halverwege steekt er een marmot het pad over. Zonder waarschuwing en er was daar ook geen zebrapad. Gaat ie vervolgens ook nog eens op zijn gemakt zitten eten. Klik ! Daar hebben we dus geen safari voor nodig zoals twee dagen geleden.

Dag buurtjes

Terwijl we weer verder naar beneden lopen komen we op de hoogvlakte onze Belgische buren van de camperplaats tegen. Net als wij enthousiast over deze omgeving. Samen bekijken we nogmaals de edelweiss. Naast de edelweiss stikt het hier van de andere bloemen. Andere dan die tijdens de wandeling naar Lac du Lou van een paar dagen geleden. De ene nog mooier dan de andere.

Uit alle hoeken en gaten stroomt het water de hoogvlakte op. Al die stroompjes samen vormt het begin van de rivier de Isére. Rond 15:00 uur zijn we weer bij de camper. We hebben dan 5,5 uur gewandeld en hebben er volgens mij horloge 1150 kilocalorieën vanaf gelopen. Schoenen uit en oei wat is dat toch heerlijk. We besluiten vijf kilometer terug te rijden naar Val-d’Isére en daar op de camping te gaan staan. Haha, dat noemen we tegenwoordig luxe ! Lekker douchen en even naar het dorp om een ijsje eten 🙂 Val-d’Isére is overigens een leuk dorp waar best wat mensen op de been zijn, Niet zo stil dus als La Plagne

Kaasfondue

We sluiten de dag af met kaasfondue op de camping aan de Isére en met uitzicht op de gletsjer. We zijn pas halverwege deze reis maar dit was in ieder geval al een hoogtepunt. En we zijn best wel een beetje moe 🙂