Ontspoord in Luxemburg

Het is vandaag een fantastische mooie dag en we besluiten een rondje oud spoor te gaan fietsen. Rond de vorige eeuwwisseling liep er een enkelspoor van de stad Luxemburg naar de grens met Duitsland in Echternach. Inmiddels is het een prachtig fietspad geworden.

Station Kalkesbach

We gaan vroeg onderweg en fietsen net als gisteren door een fraai heuvellandschap in de richting van Echternach. We weten inmiddels waar we verkeerd waren gereden waardoor we dit keer de stijle afdaling kunnen overslaan. Het fietspad loopt door het bos en is werkelijk fenomenaal mooi. De ochtenddauw stijgt uit het bos, wat een genot om hier te fietsen.

Een klein stukje verder komen we bij het eerste station op onze route. Station Kalkesbach is een wat vreemde locatie voor een station. Het is eigenlijk meer een wachthokje dan een station maar dan midden in het bos. Vraag je je toch af wie hier in hemelsnaam opstapte vroeger.

Het voormalige smalspoor tussen Luxemburg-Stad en Echternach had de bijnaam “Charly”. Om het heuvelachtige terrein tussen Luxemburg en Echternach te overwinnen moest de stoomlocomotief – en later dieselloc – vaak grotere hoogteverschillen overwinnen en de contouren van het landschap volgen, wat leidde tot een bochtig tracé. De smalspoorlijn tussen Luxemburg en Echternach werd op 20 april 1904 geopend. Op 13 juni 1954 viel het doek voor deze smalspoorlijn. Bij het station is een klein wandelpad en we besluiten even een korte wandeling te maken door dit mooie stukje

Na de wandeling van een half uurtje fietsen we verder omhoog want we moeten 200 hoogtemeters omhoog fietsen. Dat lijkt veel maar het gaat heel geleidelijk dus je merkt er eigenlijk niets van op een e-bike :). We fietsen door kloven waar de route voor het spoor is uitgehakt. Een bijzondere ervaring zo

Net als gisteren blijkt dat er in deze periode nog niet veel open is op de route. Hotels, terrassen en restaurants zijn nog gesloten en onderweg lukt het ons niet eens om een een ijsje of zo te kopen. Dat is wel jammer maar in de winter moet je dat voor lief nemen. Uiteindelijk gaan we een stukje van het spoor af zodat we een rondje kunnen rijden want anders moeten we heen en terug helemaal over dezelfde weg fietsen. In Wolper brengen we een bezoekje aan een kneuterig oud kerkje. Wat een schattig bouwwerk midden in het niets.

De laatste dienst is al een tijdje geleden zo te zien en een kaarsje kun je er niet aansteken helaas. Maar wel een erg leuk plekje. Door op onze route komen we uiteindelijk na een stukje omrijden aan het einde van het deel van het spoor dat nog als fietspad wordt gebruikt. We fietsen nu eigenlijk bijna alles omlaag tot aan Echternach en vreemd genoeg merk je dat dan weer wel 🙂

Van het oude spoor is weinig overgebleven. Dat was gisteren ook al zo. Jammer is dat. In Frankrijk fietste we over oud spoor waar nog allemaal attributen bewaard waren gebleven. Dat is wel zo leuk. Hier is er nog wel een oude tunnel die erg mooi is gebleven. Leuk om doorheen te fietsen.

Na een lange geleidelijke afdaling komen we uiteindelijk aan in Echternach waar we een bezoekje brengen aan de Wilibrodusbasliek. Deze basiliek is onderdeel van de abdij en de laatste rustplaats van Sint Willibrod. In een kleine kapel ligt de Graftombe van Willibrordus in de crypte van de abdijkerk.

We fietsen daarna terug naar de camping en rijden de volgende dag weer naar huis.