Een juweel van een Jungfrau

Samenvatting

De laatste dag van ons driedaagse treinabonnement treinen we naar Wengen en nemen we de grote gondel naar Männlichen dat op ruim 2200 meter hoogte ligt. We spotten marmotten en wandelen langs de prachtige Jungfrau naar beneden

Wengen

Het is nog een beetje bewolkt na de bui van gisteren. Da zorgt gelijk voor wat koelte en is dus eigenlijk best wel even lekker. De nemen de trein naar Lauterbrunnen en stappen daar over op de tandradbaan richting Kleine Scheidegg. We stappen uit in Wengen. Wengen is een kleine en typische wintersportplaats. Weinig verkeer en alles ingericht op buitenactiviteiten. Middenin het dorp gaat de grote gondel die ons naar de wolken op ruim 2200 meter hoogte brengt.

De reis met deze gondel is inbegrepen in het trein abonnement. Dat maakt het allemaal een stuk aantrekkelijker om hier zonder auto te reizen. Boven aangekomen zitten we gelukkig niet in de mist maar het is wel wat frisser dan beneden. We drinken een kopje thee op het terras voor we aan onze wandeling beginnen. We kijken uit op het gebied waar we gisteren wandelden richting de Bachalpsee

Marmotten

Het is boven niet extreem druk maar we lopen zeker niet alleen. We nemen het bergpad richting Kleine Scheidegg wat netjes en goed staat aangegeven. Het is een mooi landschap met mooie weidse uitzichten. Beneden ons ligt Grindenwald. Op een heuveltje spotten we een bergmarmot. Wat zijn dat toch leuke beestjes met een hoog knuffelgehalte. We zagen ze eerder in La Plagne. Deze marmot wil alleen niet knuffelen maar is wel wat nieuwsgierig.

Het bergpad is eenvoudig om te bewandelen en dat zie je aan de andere wandelaars. We komen mensen tegen van een zekere leeftijd die eerder strompelen dan wandelen en ook jonge gezinnen met kinderen op hun nek en zelfs met kinderwagens. Het is niet heel ingewikkeld maar wel 4 kilometer naar Kleine Scheidegg. En natuurlijk gaat het toch op en neer zoals duidelijk te zien is op onderstaande foto. De kinderwagen met baby in ieder geval maar goed vasthouden lijkt mij.

We krijgen veel complimenten over onze blogs en onze foto’s. Altijd leuk om te horen. Foto’s maakte we altijd al maar als je een blog maakt kijk je toch nog weer even anders. Een foto moet namelijk wel het verhaal ondersteunen. Wist u overigens dat u op de foto’s kan klikken? Dan krijgt u een schermvullende weergave en kunt u door alle foto’s van het betreffende verslag bladeren.

Het unieke aan deze regio zijn de hoogte verschillen. Het wandelpad ligt op ongeveer 2000 meter en vanaf daar kijk je in een groot en diep dal dat 1000 meter lager ligt en gelijkertijd naar een aantal kolossen van 4000 meter hoog. Mooie contrasten !

Alpenflora

Onderweg determineren we de bloemen. Vroeger was dat nogal een klusje met een boekje maar wij gaan natuurlijk mee met onze tijd dus tegenwoordig is daar een app-je voor. We zien bijvoorbeeld het Baardig Klokje, De Parnassia, de giftige witte Rapunzel, de Beemdkroon en de Grouwe Klierstijl. Mooie namen voor deze kleurrijke bloemen.

Anderhalf uur later hebben we vier kilometer afgelegd en drinken we alweer koffie en thee in Kleine Scheidegg. De innerlijke mens moeten we natuurlijk ook goed onderhouden. Het stukje taart van 12 euro per puntje slaan we even over. We hebben nog geen zin om hier al de trein te nemen dus wandelen we door in de richting van Wengen waar we vanmorgen zijn gestart. Dit wandelpad loopt onder de prachtige Jungfrau door die telkens door de witte wolken heen prikt. Wat een magnifieke uitzichten!

Jungfrau

Door de witte wolkenpartijen wisselt het uitzicht continue. We schieten dus niet erg op met onze wandeling want telkens moeten we weer een mooie foto maken of even op een bankje zitten om van het uitzicht te genieten. De Jungfrau is 4158 meter hoog en was in 1811 de allereerste berg van 4000 meter die in Zwitserland werd beklommen. De naam Jungfrau is waarschijnlijk afgeleid van de Wengernalp aan de voet van de berg, die vroeger Jungfrauenberg heette, vernoemd naar de nonnen van het Interlaken-klooster.

Inmiddels doen de voetjes al een beetje zeer en we besluiten om daarom niet helemaal terug te lopen naar Wengen waar we de kabelbaan hebben genomen. Dat is namelijk nog anderhalf uur pittig naar beneden. We wandelen dus naar station Wengernalp. Handig hoor al die OV in de buurt !

In Wengernalp wachten we op de trein die hier met Zwitserse precisie elke half uur langskomt. Treintjes en Zwitserland blijven iets unieks en die moeten daarom natuurlijk vaak op de foto. Let vooral even op de gave sokken. Ze zitten nog steeds heerlijk 🙂 Het uiteindelijke resultaat van deze shoot ziet u aan het begin van dit verslag.

Lauterbrunnen

Met de trein gaan we terug naar Lauterbrunnen. Daar willen we nog even stoppen. De plaatsnaam verwijst naar de heldere (luidere) bronnen en beekjes (fonteinen) uit de omgeving. Het dorp is vooral bekend om de Staubbach-watervallen die typerend zijn voor dit dorpje. Het dorp zelf stelt helaas weinig voor zodat we alleen een mooie foto overhouden aan ons bezoek.