De koeien van de Bachalpsee

Samenvatting

Vandaag is de tweede dag van onze trein driedaagse in Zwitserland. We plannen een tocht met de trein naar Grindelwald en aansluitend met een kabelbaan naar First en wandelen naar de Bachalpsee.

Grindelwald

We nemen de trein naar Grindelwald. Dat is precies dezelfde als gisteren maar we weten nu dat het voorste gedeelte naar Lauterbrunnen gaat en het achterste deel naar Grindelwald. Gisteren hebben we dus gewoon mazzel gehad dat we voorin waren ingestapt 🙂

In Grindelwald is het heet maar gezellig druk. Alle nationaliteiten schuifelen hier langs. In de documentatie van de Jungfrau lazen we dat jaarlijks 71 nationaliteiten een bezoek brengen aan het bergstation. Dat lijken er best veel maar is nog niet eens de helft van alle nationaliteiten die we op aarde hebben. Dat zijn er namelijk ongeveer 200. Met de toenemende welvaart staat ons dus nog wat te wachten….

Sokken

Gisteren had ik behoorlijke hete voeten tijdens het wandelen. Dat is niet fijn lopen met van die hete poten. In Grindelwald vind ik ultradunne wandelsokken. Ik trek ze meteen aan en wat een verademing is dat zeg ! Wat kan een mens blij zijn met een paar sokken. Laura wil dezelfde maar in haar maat zijn ze er niet meer. 10 Sportwinkels later is dat niet anders en blijft ze vandaag dus hete voeten houden. Aan het einde van het dorp nemen we de cabinelift naar First, een ritje van 25 minuten naar boven en inbegrepen bij de treinpas die we hebben.

Olympische wandeltijden

Boven aangekomen is het volgens de bordjes 50 minuten wandelen naar de Bachalpsee. We weten inmiddels dat die bordjes de tijd aangeven voor olympische kampioenen en niet voor normale mensen zoals wij.

Al snel ploffen we dus in het gras voor een welverdiend kopje thee en koffie. We hebben eigenlijk nog niks gedaan maar het is vakantie dus in het gras genieten we van de bloemen en het uitzicht voor ons. Best mooi zoals u hieronder kunt zien. Die puist daar rechts is de Eiger.

Na de thee wandelen we verder over een best wel mooi pad. Een eitje vergeleken bij de tochtjes die we dit voorjaar maakten naar Helvellyn en The Old Man. Maar schijn bedriegt. Bij de temperaturen hier kost het beduidend meer energie. We doen het dus rustig aan.

Bachalpsee

Na 45 minuten wandelen komen we in een Olympisch record aan bij de Bachalpsee. Een prachtig meertje middenin de bergen op ruim 2200 meter hoogte. Helaas geen restaurant en zelfs geen ijskar te bekennen dus we gaan wederom aan de thee. Rondom het meer wemelt het van de koeien met allemaal zo’n enorme bel om hun nek. Dat geeft een fijn rustiek geluid. Ik volg er één die op bezoek gaat bij haar zuster. Zet vooral uw geluid aan (en hard)

En dat dus met 100 tegelijk zonder dirigent. Die arme beestjes worden overigens belaagd door vliegen. Dat is vrij gebruikelijk bij koeien maar hier is het wel een beetje extreem. We hebben een beetje te doen met onze vriendinnen. Naast de koeien is de Bachalpsee zelf ook erg fotogeniek. Mooie plaatjes kun je hier maken.

De knoepert in de achtergrond is overigens de Schreckhorn van 4178 meter hoogte. In het meer wordt niet gezwommen. Niet in de tijd dat wij er waren tenminste. Ik had natuurlijk wel gewild maar ik was mijn zwempak vergeten en het was net iets te druk voor de blote bibs. Na een korte pauze gaan we weer terug richting de lift. Er is namelijk onweer op komst en we willen dan toch liever niet midden in de bergen zitten.

Cliff walk

Als we terug zijn bij de cabinelift gaan we eerst nog de Cliff walk doen. De naam zegt het al, een wandeling langs een stijle cliff. Als ik een foto van Laura wil maken vraagt een man aan mij of ik er zelf ook op wil. Tuurlijk. Later maak ik een foto van hem. Hij is alleen, komt uit Illinois in Amerika en is hier voor zijn werk en had een paar dagen vrij. Hij kent de universiteit van Groningen 🙂 Aardige gast.

Aan het eind van de Cliffwalk zit toevallig een restaurant met Wienerschnitzels. Nou ja, dat is toevallig ! Wel weer lekker. Na een heerlijke maaltijd gaan we via de kabelbaan en met de trein weer terug richting de camping. Als we uit de trein stappen regent het niet. Het spoelt ook niet. Nee het lijkt alsof we onder een waterval zijn gestopt. Laura heeft haar regenjas al aan bij het uitstappen, ik niet. Dom !

Na 10 minuten is het alweer voorbij en wandelen we terug naar de camper. Oeps. Toch een dakraampje open gelaten en zwembadje binnen. Stom maar dat kan de beste overkomen. Het weer bleef nog lang onrustig maar het werd wel een stuk koeler. Heerlijk hoor.