De Europese Waterscheiding

Samenvatting

Twee dagen in een verslag. We fietsen rondom de Brienzersee en rijden de volgende dag over een aantal bergpassen die deel uitmaken van de Europese Waterscheiding.

Brienzersee

Na de laatste ijstijd ontstond in deze regio de Wendelsee. Door sedimentatie van materiaal uit de omliggende bergen werd in het midden van de zee een ophoging gevormd en dat is nu Interlaken. Aan de westkant van Interlaken bevindt zich de Thunersee waar we gisteren omheen zijn gefietst. Aan de oostzijde ligt de Brienzersee en dat is vandaag onze bestemming. De Brienzersee ligt overigens 6 meter hoger dan de Thunersee. Niet zo gek dus dat het best wel hard door Interlaken heen stroomt. We rijden dit keer tegen de klok in en denken dat dat de juiste keuze is. Vlak voor Brienz zitten namelijk wat steilere stukjes die je beter naar beneden kan fietsen. Net als gisteren zijn ook hier bijna geen fietspaden. Wel is er aan de zuidkant een zeer rustige en vooral mooie weg. Verkeer komt daar nauwelijks.

Halverwege het meer ligt het dorpje Iseltwald. Dat moet iets met een bos en met een eiland zijn. Het blijkt een dorpje te zijn met niet meer dan 415 inwoners. Toch nog twee keer zo groot als ons eigen dorp :). Vanaf de weg is het is wel een plaatje om te zien.

We fietsen dus naar beneden en drinken hier onze eerste koffie tussen vooral toeristen uit Azië. Veel anderen zien we hier nauwelijks. Ik snap dat overigens wel want dit is zo’n dorpje uit een reisgids. Azuurblauw meer, authentieke huisjes en dat tussen de met sneeuw bedekte bergen. In 2019 waren we in Hallstat in Oostenrijk en daar was het precies hetzelfde.

We fietsen over een rustige weg dat uiteindelijk een heus fiets/wandelpad wordt en helemaal aan het einde bij de Giesbach waterval zelfs alleen wandelpad. Daar moet je volgens de bordjes afstappen. Dat lijkt ons nu wat overdreven maar het is wel een beetje opletten want het is daar een beetje stijl en onverhard.

Citroenen

Vanaf de waterval gaat het nog een klein stukje omhoog en daarna over een smalle weg helemaal naar beneden tot aan de kop van het meer. Daar treffen we een heleboel citroenen aan. Citroenen ? Ja van die oude Citroen busjes uit de 50-er en 60-er jaren. Wat een leuk gezicht.

In Brienz fietsen we over de boulevard. Dat is best fijn fietsen en er is van alles te zien. Parapenters doen een wedstrijdje om precies op een groot wit kussen van 10 bij 10 meter te landen. Soms lukt dat maar aan de parachutes te zien die te drogen hangen langs de boulevard gaan de meeste toch de plomp in. We eten een broodje met een mooi uitzicht. Via de andere kant fietsen we terug naar Interlaken. Langs een saaie weg. Tussen Brienz en Oberried zijn wel volop mogelijkheden om met de camper gratis aan het meer te staan om even te zwemmen.

Willen Tell

Op basis van een tip van onze leuke buren op de camping gaan we na het eten nog even naar het dorp. In het zomerseizoen is er regelmatig een voorstelling over Willem Tell. Deze legendarische  kruisboog-schutter weigerde in 1307 de hoed te groeten die de landvoogd Hermann Gessler op een staak op het dorpsplein had laten zetten als symbool voor het heersende huis Habsburg. Gessler beval hem daarop met zijn kruisboog een appel van het hoofd van zijn zoontje Walter te schieten. In de voorstelling komen koeien voor en die koeien komen uit het dorp waar wij kamperen. Vlak voor de voorstelling lopen die koeien met versieringen en hele grote bellen samen met de boer over de openbare weg en zonder verdere begeleiding naar Interlaken. Dat is een leuk gezicht !

De volgende dag vertrekken wij van onze eerste camping. Een record. Nog niet eerder stonden we met de camper zes nachten op één camping. Nu is hier veel te zien en te doen dus er was ook weinig reden om te verkassen.

Over de passen met de camper

We hebben vandaag weinig zin in veel activiteit dus gaan we met de camper een aantal bergpassen doen. Wij doen dat natuurlijk op een zondag, de slechtste dag die je in het hoogseizoen kan bedenken. Wat een volk en vooral wat een enorme hoeveelheid motoren. Ik begrijp heel goed dat mensen ook met de motor over die passen willen rijden maar waarom moet dat allemaal zo hard ? Ze komen op je af en halen je met grote snelheid en veel lawaai in. Samen met de tientallen haarspeldbochten is dat best inspannend rijden. Tot zover even wat geklaag 🙂

De eerste pas is de Grinselpas. De Grimselpas vormt de verbinding tussen de Zwitserse kantons Bern en Wallis en is een waterscheiding tussen de Noordzee en de Middellandse Zee. Met andere woorden: Aan de ene kant van de pas stroomt het water richting de Middellandse Zee en aan de andere kant gaat het naar de Noordzee. Wat leuk en nooit geweten!

De weg is prima te doen met de camper. Boven is het superdruk dus we rijden snel door, dalen af naar Gletch en gaan daar linksaf de Furkapas op. De weg is hier beter en vooral breder waardoor het rijden wat rustiger is omdat de motoren je wat makkelijker kunnen inhalen. Ook de Furkapas is onderdeel van de waterscheiding maar gaat nog wat hoger dan de Grimselpas. Op 2431 meter parkeren we de camper, klappen onze stoeltjes uit en eten een vers broodje gebakken kaas. Wat kan het leven toch mooi zijn he 🙂 Niet lang daarna ontploffen onze zakken chips die we in Nederland hadden gekocht door het verschil in luchtdruk. Vanavond hebben we chipito’s bij de borrel.

De afdaling is best wel lastig. De weg is hier heel smal waardoor auto’s elkaar soms maar net aan kunnen passeren. Met onze 2,45 meter breedte is dat dus opletten want dat past niet overal. Zolang je rustig aan doet en je niet laat opjutten door ongeduldige auto’s en motoren achter je gaat het allemaal goed. Na Andermat valt het ons op dat wel heel veel Nederlanders ons tegemoet rijden. Huh ? Waar is het feestje? Al snel wordt duidelijk dat dit de sluiproute is om de file voor de Gotthardtunnel te vermijden. Het is echter zo druk dat we betwijfelen of dat veel tijd gaat schelen.

Camping Gadmen

We komen uiteindelijk aan op Camping Gadmen. Een leuke kleine camping met veel schaduwplekken aan de voet van de Wendenstöcke die een beetje weg hebben van de Dolomieten.

Wat vreemd dat de camping niet in de NKC app staat. We betalen 72 frank (ongeveer 72 euro dus) voor 2 nachtjes. Morgen gaan we wandelen in de bergen hierboven.