Saint Malo en Canada

Samenvatting

Er zijn toeristische plaatsen waar je een keer naar toe moet of wil terwijl je weet dat je dan in een heksenketel terecht komt. Saint Malo staat op dat lijstje dus we bezoeken de stad waar de ontdekker van Canada is geboren.

Camping al la Ferme

We vertrekken vanaf de kasteelcamping. De ellende van zo’n sjieke camping is dat alles zo perfect geregeld is dat alles ook allemaal erg lang duurt. Inchecken duurt lang en uitschenken dus ook. Er moet namelijk een keurige geprinte factuur gemaakt worden en de polsbandjes moeten worden ingeleverd. En dat moet dus ook bij de drie wachtenden voor ons. Pfff. Met weemoed denk je dan terug aan de municipal waar we werden ingeschreven met balpen in het grote facturen boek. Dat was maar 5 minuten werk.

Goed. We rijden nu dus naar een hele kleine camping in de buurt van Saint Malo. Eerst moeten we echter LPG tanken. Niet voor de motor maar voor de koelkast. Dat lukt vrij eenvoudig met de verloopnippel. Voor € 14,60 hebben we weer 20 liter gas. We rijden daarna naar Camping a la Ferme in Saint Coulombe. In de app van NKS staat er 1 camping a la Ferme maar er zitten er hier wel een een stuk of drie in het dorp. Wij rijden naar die van de NKC app. Een hele kleine en rustige camping waar de eigenaar ons in rap Frans welkom heet en een mooi plekje geeft. Voor € 11,00 inclusief stroom. Top dus. Overigens is er van de Ferme weinig meer over en hoeven we hier ook geen Corona QR code te laten zien 🙂

Saint Malo

Saint Malo is bekend. Misschien wel net zo bekend als Mont Saint Michel. Die laatste is ook zo’n plek waar je toch een keer naar toe moet. Wij waren er op een frisse dag in april 2016. Toen was het er heerlijk rustig. Vandaag is het hartje zomer en 27’C dus we verwachtten drukte in Saint Malo. Op de fiets is het 10 kilometer naar het oude centrum. Een saai tochtje eigenlijk. In Saint Malo worden we voor de derde keer in korte tijd geconfronteerd met de nieuwe COVID maatregelen. Binnen de muren van de stad zijn mondkapjes verplicht. In de winkels waren we dat al gewend maar hier dus ook buiten. Een middagje slenteren is dan gewoon niet zo fijn. Maar het is wat het is, als we op de foto gaan doen we het wel even af.

Binnen de muren is het druk maar niet zo erg als gedacht. Dat valt dus mee. De oude stadsmuur is nog aanwezig. Het stadsdeel binnen de muur wordt Intra-Muros genoemd. De stad werd in de 6e eeuw gesticht door een Ierse monnik Machutus, Maclow of Maclou, later Malo. Het werd een stad van de zeevaart. De zeevaartkunde leidde ook tot de ontdekking van Canada in 1534 door Jacques Cartier (1491-1557) uit Saint-Malo. Deze ontdekking bracht veel voorspoed voor Saint-Malo, dat een bloeiende handel in beverpelzen zag ontstaan. In 1661 kwam hieraan een einde, toen de stad door een brand geheel werd verwoest. Om herhaling te voorkomen werd de stad onder Vauban volledig herbouwd in graniet.

We slenteren door de stad en komen tot de conclusie dat de stad net als veel andere populaire bestemmingen inmiddels bestaat uit terrassen en winkels voor toeristen. Begrijpelijk maar ook wel een beetje zonde. We beklimmen de stadsmuur waarover je prachtig om de stad heen kan wandelen.

De granieten panden die Vauban liet bouwen zijn natuurlijk nog in grote aantallen aanwezig. Groot en statig met supergrote schoorstenen

We nemen natuurlijk een kijkje in de kerk van de stad. Die is opvallend donker binnen. Ik moet echt even mijn ogen laten wennen voor ik wat kan zien. Omdat mijn moeder vandaag 90 zou zijn geworden steek ik een grote kaars voor haar aan. We eten een hamburger en zijn na ongeveer 2 uurtjes wel uitgekeken.

Les Roches Sculptus

Via de boulevard fietsen we terug langs de statige panden en de brede stranden. Hier woon je met recht op stand. Veel particuliere huizen zijn er niet meer. De meeste panden zijn nu hotels.

Even buiten Saint Malo bevindt zich les Roches Sculptus. Dit is het werk van een priester uit de 19e eeuw, l’Abbé Fouré, die ook schilder en houtsnijder was. Op 55-jarige leeftijd wordt hij getroffen door een beroerte, die hem zonder gehoor en spraak achterlaat. Hij besluit zich als kluizenaar terug te trekken op de kliffen van Rotheneuf. De laatste 15 jaar van zijn leven (van ongeveer 1894 tot 1910) heeft hij het graniet bewerkt tot meer dan 300 beelden van vreemde en groteske gezichten en figuren.

We zijn onder de indruk van de beelden maar ook behoorlijk verbaasd. De toegang tot deze beelden kost slechts €2,50 en vervolgens mag iedereen er doorheen en ook overheen lopen. Zo ga je toch niet om met zulke mooie kunst. Nog een paar jaar en er is niets meer van over zo. Overigens kun je er met de camper niet komen. Parkeren dus op afstand en er naar toe wandelen of fietsen. Wel een aanrader !

We fietsen weer terug naar de camper waar we met donkergrijze wolken en een drukkende hitte voor de camper lekker lezen. Misschjien zijn we nog een beetje moe van gisteren of misschien komt het door de aankomende weersverandering die zich aankondigt. We gaan rustig aan weer op weg terug naar Nederland.