Alpe d’Huez op de E-bike

Samenvatting

We rijden naar Le Bourg-d’ Oisans over alweer een mooie must drive route. Tussen alle racefietsen in gaan we op onze eigen e-bikes 15 kilometer de “Hollandse Berg” op naar Alpe d’Huez op 1800 meter hoogte.

Tourallergie ?

De oplettende lezer heeft inmiddels wel in de gaten dat wij niet zo’n fan zijn van de Tour de France. Dat vraagt om enige verduidelijking. We hebben natuurlijk veel respect voor de wedstrijdrijders en voor alle amateurs die tegen al die cols op fietsen. Gisteren nog op de Col du Glandon. Daar stond een jongen van een jaar of 20 met zijn racefiets. Hij stond daar al drie kwartier naar het dal te turen. Wij zijn dus maar even gaan vragen of hij misschien iets nodig had. Nee, dat was niet het geval maar ze waren met zes beneden begonnen en nu was het wachten op de andere vijf. Pas na een uur kwam nummer twee 🙂 Dat vinden we mooi.

Zelf houden we ook erg van fietsen al is het dan om praktische redenen met de e-bike. Zonder e-bike is het toch lastiger in het buitenland en wij verkennen graag de omgeving zonder onze camper. Goed, terug naar de Tour. Nee wij hebben geen tourallergie maar houden nu eenmaal niet zo van al die poespas en drukte eromheen.

Naar beneden over een must drive

Na een heerlijk rustig nachtje ontbijten we met een werelds uitzicht in het zonnetje. Daarna rijden we de col de la Croix de Fer af. Helemaal tot beneden in La Fonderie. Onderweg komen we veel fietsers tegen. Er is een wielertocht. Eén die erg netjes geregeld is. Omdat er best veel deelnemers zijn, zijn ze kennelijk met tussenpozen gestart. Er zit dus 100 meter tussen elke fietser. Slim want zo kunnen de auto’s fatsoenlijk en vooral veilig inhalen! Wij rijden ze tegemoet dus we hebben er niet veel last van. Onderweg rijden we langs het stuwmeer Eau d”Olle. Daar is ook een hele fraaie camperplaats ! Die bewaren we voor een volgende keer.

Uiteindelijk komen we aan in Le Bourg-d’ Oisans waar de start is van de beklimming naar Alpe d’Huez. Want dat is namelijk ons plan voor vandaag. Zo’n col willen we zelf ook wel eens overwinnen. We parkeren de camper net buiten het dorp op een grote parkeerplaats. Vanaf daar is het nog maar 1 kilometer naar bocht 21, de start van de beklimming.

Alpe d’Huez

Zoals gebruikelijk eerst maar even wat statistieken. De beklimming naar Alpe d’Huez is vaak onderdeel van de Tour de France. Het wordt wel de Nederlandse Berg genoemd waarbij bocht 7 de Nederlandse bocht is. De beklimming is 13,8 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9 %. In totaal worden 1061 hoogtemeters overbrugd. Die gasten uit de tour doen dat in minder dan 40 minuten…. Die ambitie hebben wij dus niet.

Temidden van alle sportfanaten rijden wij op onze e-bikes naar boven. We zijn niet de enige fietsers met e-bikes maar we vallen wel op met fietstas, instappers en afritsbroek 🙂 🙂

We gaan in vier etappes naar boven en zetten de ondersteuning van de e-bike op standje 2 want anders redden we het niet. Dat weten we van eerdere ervaringen in Noorwegen. Toen gingen we ook van zeeniveau naar 1200 meter. Hoe je het ook went of keert, ik rij gewoon met een hartslag van 160 slagen per minuut omhoog. Zo easy is dat dus ook weer niet met een e-bike. We hebben respect voor iedereen die dat op de racefiets doet maar een volgende keer zou ik toch wel eens willen vergelijken. Misschien ga ik dat nog een keer doen. Onderweg is het genieten. Er heerst een gemoedelijk sfeertje en we hebben mooie uitzichten.

Het is best een geinig gezicht als Laura achter die snelle mannen aanfietst. Dat moet best frusterend zijn als je met je regenboogtrui (= wereldkampioen) wordt ingehaald door zo’n Hollandse dame op de e-bike 🙂

Bocht nummer 7

Bij bocht nummer 7 stoppen we natuurlijk even. Dit is de Hollandse bocht en daar krioelt het tijdens de Tour altijd van de Nederlanders. Nu dus niet. Er staat daar een mooi kerkje én er staat een hek met watertap punten. Wij hebben ons eigen water mee maar als we daar even zitten probeert zo ongeveer iedereen water te tappen. Er komt alleen geen water uit de kraan. Dat is natuurlijk niet fijn als je half verdroogd aankomt. Ik loop maar even naar het einde van de slang die zo blijkt niet aan de kraan zit. Ik sluit hem aan en draai de kraan open. Hopsakee: water 🙂 Vervolgens maakt werkelijk iedereen gebruik van dit tappunt. Ben ik om 12:30 uur nou echt de eerste die zo slim is of zie ik iets over het hoofd?

Nog 3 kilometer

We fietsen weer verder. Het laatste stuk is het ergste. Dan zie je het bord Alpe d’Huez al maar dan is het nog drie kilometer naar het eind en oef wat gaat dat hier stijl omhoog.

Accident

Als we in het dorp zijn is het nog een heel klein stukje. Voor mij fietst een wat oudere man, ik schat een jaar of 70 en hij weegt zeker 100 kilo. Hij heeft net als wij een e-Bike. Hij zwabbert behoorlijk dus ik ga ruim om hem heen. Als ik hem inhaal keert ie opeens om. Ik stop meteen en hij ook dus eigenlijk is er dus niets aan de hand. Die arme man kan alleen niet meer op zijn benen staan zo moe als hij is. Hoppakee en kaboem ! Hij neemt mij, met fiets en al mee in zijn val en we liggen beide met onze fietsen op het asfalt. Nee he ! Gelukkig valt het allemaal mee. Geen schade en alleen een sneetje in mijn hand. Zal je net zien. Gestrand met het eind in zicht ….:) We zetten die arme ziel op een bankje en fietsen alsnog naar de eindstreep.

Na anderhalf uur komen we over de finish. Toch wel leuk dat we het hebben gefixt.

Boven is het een permanente happening met kraampjes, fietsenmakers en meer van dat soort spul. Er is altijd wel iets te doen op deze berg. Gezellige en ongedwongen sfeer vinden wij. Laura wil graag een bolletjes T-shirt maar die kunnen we niet vinden. Dan maar op de foto met onze bolletjes vriendin. We eten nog wat voor we weer aan de afdaling beginnen

180’C

Naar beneden gaat het natuurlijk als een speer, al zijn er fietsers die nog veel harder gaan en durven. Wij houden het op een maximum van 42 km/uur. We stoppen ook een paar keer. Geen idee of het nodig is met onze fietsen maar de remschijven zijn echt gloeiend heet (gecontroleerd = au). Ik lees op internet dat die remschijven een temperatuur kunnen bereiken van 180’C en we zijn wel een beetje afhankelijk van die schijfjes …. afkoelen dus. We zijn desondanks in 30 minuten weer beneden.

We rijden daarna naar camping le Grand Calme in Allemont op 15 minuten afstand. Lekker weer even douchen na al dat zweten. Het is een keurige camping met veel Nederlanders. Een prima uitvalsbasis als je wilt fietsen.