Capes du Bretagne

Samenvatting

We maken twee mooie en lange fietstochten naar een aantal “Capes du Bretagne”, zwemmen nu echt in de oceaan en we brengen een bezoek aan een Bretonse Bisquiterie waar ze lekker koekjes verkopen.

Langs de kust van Ploumanac’h

Voor de eerste keer deze vakantie besluiten we een dag op de camping te blijven. Dat is iets wat we niet zo heel vaak doen. Vandaag willen we een lange fietstocht maken dus gaan we wat vroeger op pad. Nou ja vroeger 🙂 Uiteindelijk vertrekken pas om 12:00 uur en hadden we eigenlijk gewoon naar een andere camping kunnen rijden. Met de accu’s vol en de app Komoot op het stuur rijden we weg. Komoot is een handige app om te navigeren op de fiets. Het voorkomt dat je verdwaald en je gaat in principe over mooie routes. Maar het gaat ook niet altijd goed. Soms denkt de app dat we off the road willen en dat willen we niet. Haha.

We rijden zoveel mogelijk langs de kust en hebben regelmatige een prachtige uitzicht. Zoals gisteren al gezegd rij je van de ene mooi baai naar de andere en is het voor strand liefhebbers een waar paradijs. Je kan elke dag op een andere mooi strandje liggen binnen een half uurtje met de auto. Halverwege wordt het toch wel een beetje warm en met de aanblik van zo’n wit strand met azuurblauwe zee gaan we het toch nog maar eens proberen.

Zwemmen

Het blijft frisjes. Ik schat in een graadje of 18 graden en dat is best even op je tanden bijten als je er doorheen moet. We zoeken het even op en de huidige temperatuur van het zeewater is 18,2 graden. Ik ben kennelijk een wandelende kwikthermometer. Na de frisse duik fietsen we verder en komen uit bij de Phare du Nantouar. Wat een lief torentje is dat. Gebouwd in 1859 en natuurlijk met echt vuur gestookt tot 1937. Toen kwam er elektriciteit. Nu wonen er gewoon mensen. Wat een plek !

Uiteindelijk fietsen we 46 kilometer met een hoogteverschil van 610 meter. Dat laatste zegt de meeste lezers waarschijnlijk niks maar het is iets meer dan de helft van de Alpe D’Huez die we in 2019 met onze e-bikes beklommen en ongeveer 7 keer de Cauberg in Limburg op. Met de e-bike zijn de Capes du Bretagne prima te doen maar op een gewone fiets niet aan te raden tenzij u de benen van Joop Zoetemelk heeft.

Bisquiterie

De volgende dag rijden we eerst naar Yffiniac waar een echte Bretonse Bisquiterie zit. Nou zie je die hier overal maar bij deze kun je ook in de bakkerij kijken en het ligt op de route dus allez. Als we uitstappen op het parkeerterrein ruikt het naar koekjes. Huh ? Dat zou je niet verwachten maar lekker geurtje hoor. Aan de bakkerij vast zit een fabriekswinkel. Binnen kun je alle soorten koekjes kopen en is er een groot raam waar je de bakkerij kan zijn. Het valt allemaal een beetje tegen eerlijk gezegd. De koekjes zijn lekker hoor maar die kun je overal kopen hier dus ons advies: bezoek gewoon een willekeurige bisquiterie en koop eens wat koekjes.

Fietsen naar de kaap

We overnachten vandaag op camping Les Roches. Een grote maar hele rustige camping op 2 kilometer van het strand en het dorp Erquy. We mogen zelf een plekje uitkiezen.

Ook vandaag willen we een lange fietstocht maken naar nieuwe Capes du Bretagne en omdat het al wat later is eten we snel een broodje en stappen we daarna meteen op de fiets. Dit keer is de bestemming Cap Frehel.

We fietsen op de heenweg langs de kust met alweer erg mooie uitzichten. Nadeel is wel dat we een groot deel over een D-weg fietsen. Dat is best wel druk en fietst niet zo heel lekker relaxed. Er zijn overigens wel alternatieven maar gelet op de tijd slaan we die op de heenweg over. In Pleherel Plage – Vieux Bourg vinden we een meer dan schattig terrasje waar we dus even iets moeten drinken. We nemen beide een diabolo. Dat is limonade met bruis water, Lekker verfrissend.

Het laatste stuk van de route naar Cap Frehel is er een fietspad. Dat is dan wel weer lekker. Net als gisteren ook hier het ene mooie strand na het andere. Parkeerruimte is hier ruim voldoende ook voor de campers maar in bijna heel Bretagne staan inmiddels borden dat je met de camper niet mag parkeren na 22:00 uur. De tijd dat je overal een mooi gratis plekje aan het strand kon innemen is hier dus wel voorbij.

Cape Frehel

Uiteindelijk komen we rond 16:00 uur aan bij Cap Frehel. De kaap is tot beschermd natuurgebied verklaard en staat bekend om zijn steile rotswanden en als broedplaatsgebied van talrijke vogelsoorten. De rotswanden, met een hoogte van 70 meter, bestaan uit rode zandsteen, zwarte leisteen en roodachtige granietstenen. De grasvelden die tussen en langs de rotswanden lopen, maken deel uit van een 300 ha groot heidelandschap. Het is er heel erg mooi.

Het oude torentje is natuurlijk niet meer in gebruik. Inmiddels zijn er alweer twee andere gebouwd een stukje hoger op de kaap. De eerste is gebouwd in 1664 en de huidige in 1946. De huidige vuurtoren kan beklommen worden maar wij vinden het uitzicht zo ook wel mooi genoeg.

Fietspaden

We fietsen daarna terug over de fietspaden die hier overal wordt aangegeven met groende bordjes. Dat is veel leuker fietsen dan over zo’n drukke D-weg. De route gaat over kleine wegen en onverharde traktorpaden maar is op een gewone fiets goed te doen. Op een racefiets met dunne bandjes lijkt het mij geen slim idee.

Aan de andere kant van het schiereiland geen Capes du Bretagne. Het landschap is heel anders. Wat minder ruig en geen mooi stranden maar ook best mooi. Omdat hier geen zandstrand ligt zie je hier slijkvelden en drooggevallen baaien.

Erquy

We fietsen tot slot naar Erquy. Dat is volgens internet de geboorteplaats van Asterix. HIer verbleef de tekenaar van het stripverhaal tijdens de tweede wereld oorlog en heeft hij zijn inspiratie opgedaan. Dat heeft hij zelf echter nooit bevestigd 🙂 In het dorp is niks van Asterix te zien op het eerste gezicht. Geen aankondigingen op de naamborden en ook geen Asterix pretpark. Gelukkig maar.

Uiteindelijk wordt het een tochtje van 46 kilometer met een hoogteverschil van 440 meter. Nog minder dan gisteren dus. Een prachtige tocht.