Riet in de Weerribben

Na het vorige weekendje Friesland hebben wij de smaak weer te pakken en het is Mei vakantie dus wij gaan er een paar dagen op uit. Bestemming: waar de zon schijnt en het droog is. Wij rijden op Koningsdag dus richting Salland omdat daar de zon schijnt. In de rest van Nederland overigens ook maar dat terzijde. In ruim 2 uur rijden we naar camperplaats de Bosweide in Haarle. Een mooie plek bij een melkveehouderij. Wij kijken uit over de velden. Er is keurig sanitair en er is plaats voor een stuk of 20 campers. Een mooi plekje!

Na een broodje gezond laden we zoals altijd de fietsen uit voor een rondje lokaliteiten. Vandaag het nationaal Park de Sallandse Heuvelrug. De Sallandse Heuvelrug is een stuwwal, die zo’n 150.000 jaar geleden is ontstaan in de voorlaatste ijstijd. Het hoogste punt is de (Grote) Koningsbelt van 75 meter boven NAP. Dat wordt dus trappen. Gelukkig heb ik een storing aan mijn fiets en kan ie alleen in de turbo stand. Het gebied is glooiend en lijkt 75 meter niet zo veel totdat je naar boven moet. Dan is het toch gewoon zwoegen. De fietspaden zijn hier nog ouderwets smal zodat je elkaar maar net aan kan passeren. Tussen de bomen door schijnt het zonnetje en dat geeft dan weer mooie plaatjes Met dat frisse groen.

Maar zelfs met het zonnetje erbij en een onbewolkte lucht is het gewoon frisjes. Uit de wind in de volle zon is het goed uit te houden. Wij fietsen dwars door het gebied en komen uit in Holten. U weet wel van de “Holterberg”. Wintersport faciliteiten zijn hier op de berg echter niet te bekennen. Daarom stappen wij af bij de plaatselijke ijssalon en nemen een bakje onder nul ter compensatie. Holten is ook een etappeplaats van het wereldberoemde Pieterpad. In 26 etappes van Noord naar Zuid en dan kom je dus ook door Holten. Tis maar dat u het weet.

Wij houden het vandaag bij 1 etappe en fietsen door het nationaal park terug naar de camperplaats waar wij uit de wind in de zon in slaap vallen van alle Hollandse Alpen. Het is een typisch stukje Nederland maar wij missen toch een beetje het water. Dat trekt ons toch altijd weer. De volgende dag begin ik met een klein rondje wandelen en spot een heuse groene specht en een ree vlakbij de camperplaats.

Na het ontbijt pakken wij de boel weer bij elkaar in exact 2 minuten en 10 seconden en rijden daarna richting de Weerribben. Onderweg is een ongeluk gebeurd. Een auto voor ons heeft een ree frontaal op de motorkap gekregen. Spiegel eraf, voorruit aan gruzzels, mevrouw in tranen en het hertje naar de eeuwige jachtvelden. Gevaarlijke regio. De Weerribben is oorspronkelijk een laagveengebied, dat verveend is vanaf de Middeleeuwen. De vervening was ongereglementeerd (geen idee wat dat is) waardoor er brede trekgaten waren, gescheiden door smalle stroken land. In 1775, 1776 en 1825 sloegen stormvloeden de stroken land weg en ontstond de Belter. Wij rijden naar Giethoorn: het Hollandse Venetië. Er zijn in Giethoorn meerdere mega grote camperplaatsen. Wij kiezen voor Camperplaats Haamstede vlak buiten Giethoorn. Een nette particuliere plaats aan het kanaal met plek voor 40 campers. Het ligt vlakbij het dorp zodat je er wandelend naar toe kan.

Nog ca. 1000 ha van het gebied wordt benut voor de teelt van dekriet. Het Kalenberger dekriet genoot van oudsher een zekere faam. Om dat te onderzoeken stappen we weer op onze ijzeren rossen voor een rondje door dit stukje Nederland. Het is best lekker weer een net iets warmer dan gisteren. We beginnen natuurlijk in Giethoorn waar je een klein stukje door het dorp mag fietsen tot 11:00 uur. Dat laatste lijkt mij zeer verstandig. Volgens mij kun je hier regelmatig over de hoofden lopen en dan is het met de fiets niet zo praktisch. Nu is het nog uitermate stil.

Via Giethoorn fietsen we naar Westeinde. Nu zijn wij geen terras gangers die zogenoemde afkick verschijnselen hebben door de recente lockdown maar door toeval belanden we om 12:01 op een terras aan het water voor een broodje warme brie. We zijn denk ik de eersten in Nederland en zitten alleen op een heerlijk terras in de zon aan het water. Toch wel weer lekker. Voldaan fietsen we door naar Beltschutsloot. Eigenlijk een veel beter alternatief dan Giethoorn. Zelfde opzet maar niet zo druk. In Beltschutsloot wordt ook het beroemde riet geoogst.

Dwars door het mooie natuurgebied fietsen door naar Jonen. Daar is een pontje voor de fietsers. Net als vorige week worden we keurig overgezet voor de somma van een hele euro per fiets. Als aandenken ontvangen we een vervoersbewijs.

Het laatste stukje gaat weer terug naar Giethoorn waar de camper staat. Vergeleken met gisteren voelen wij ons hier toch meer thuis. Het is al met al een mooi rondje van ruim 35 kilometer. Morgen wordt een dagje regen volgens de voorspelling en de temperatuur duikelt 7 graden naar beneden. Gelukkig hebben we een kachel, handschoenen, mutsen en regen kleding. We gaan toch maar even kijken op de weerkaart waar het een beetje droog wordt.