Fiskebäckskil

Samenvatting

We brengen een bezoek aan het Monnickendam en het Volendam van Zweden. Fiskebäckskil is prachtig maar er is geen vissersboot meer te bekennen. Lysekil is meer dan teleurstellend.

We genieten nog even van het mooie plekje bij Marsstrand voor we weer verder gaan naar het Noorden. Wat is dat lekker wakker worden.

De koetjes staan langs de kant. Drinken die zout water of staan ze alleen maar pootje te baden ?

Daarna gaan we op weg, dwars door de Bohuslän ,de eilanden provincie van Zweden. Het krioelt hier werkelijk van de eilanden. De meeste vanzelfsprekend onbewoond. Niet zo vreemd dat alles hier gericht is op de watersport. Omdat niet alle eilanden door dammen of bruggen verbonden zijn nemen we een aantal maal de pont. Die zijn hier, in tegenstelling tot in Noorwegen gratis. Dat is een nette service.

Fiskebäckskil

Aangekomen in Fiskebäckskil parkeren we de camper op het parkeerterrein vooraan in het dorp en lopen we het dorp in. Allemaal prachtige houten huisjes met veranda’s en mooie houten balustraden. En vanzelfsprekend in verschillende kleuren.

Het dorp heeft zich in de afgelopen eeuwen ontpopt als het centrum van de haring en kabeljauw vangst in de regio. Langs het water staan de oude werkplaatsen van de vissers met steigertje voor de vissersboot. Maar net als in Volendam en Marken is ook hier geen vissersboot meer te bekennen. 

In Volendam en Marken kom je in ieder geval nog oorspronkelijke bewoners tegen. Dat is hier anders. Het zijn vooral toeristen en eigenaren van tweede huisjes waar de Tesla’s inmiddels op de stekker staan voor het oude vissershuisje. Jammer hoor. 

Lysekil

Het doet overigens niets af aan het mooie dorp. De huisjes zijn prachtig en de straatjes romantisch. De sfeer is alleen een klein beetje weg maar het dorp blijft een bezoekje waard.

We rijden vervolgens door naar Lysekil. Dat wordt ook aangeprezen als authentiek vissersdorp. Het blijkt dat Fiskebäckskil daar nog heilig bij is. Het begint al op de camperplaats van Lysekil zelf (er zijn er overigens twee)

Daar willen we niet eens parkeren laat staan een nachtje blijven. Vrolijk zitten er camperaars op stoeltjes in de zon te genieten. Met aan de ene kant een oude spoorlijn en aan de andere kant industrie, In de winter kiezen we heel soms ook voor een soortgelijke plek maar dan zit je de hele avond binnen en vlak aan de piste. In de zomer willen wij in ieder geval iets fatsoenlijkere. Vreemde mensen sommige camperaars !

We rijden dus heel snel weg naar de sivikscamping. Dat is wel redelijk en op 10 minuten fietsen van Lysekil. We staan op het gras en voor de eerste keer kan het tentje op gezet worden voor Rik deze vakantie. Verder is er een strandje waar je kan zwemmen maar het regent dus dat feest gaat niet door. Er staan ook van die grote windmolens en die maken nogal wat lawaai. Geen plek dus om meerdere nachten te staan.

Wederom regent het een beetje dus we wachten even tot het droog is en stappen dan op de fiets naar Lysekil. Als we Lysekil binnenrijden heb ik al het gevoel dat er iets niet klopt. Het doet een beetje denken aan vorig jaar in Ierland toen we naar Dingle reden. We lopen naar het centrum maar heel veel stelt het allemaal niet voor. Het is verder een beetje ‘armoedig’ allemaal. Bij terugkomst op de camping blijkt dat we kennelijk wel langs het “authentieke staatje” zijn gelopen. Lysekil heeft een rijk verleden maar daar is niet veel meer van over. Zo weinig dat we geen enkele foto hebben genomen.

Samenvattend: Fiskebäckskil is een bezoekje waard maar verwacht geen vissersdorp met haventje maar een toeristendorp met Tesla’s. Lysekil daar moet je gewoon voorbij rijden.