Gatenkaas in Emmental
We vertrekken nadat we water hebben bijgetankt en afvalwater hebben geloosd en rijden over de snelwegen richting het Emmental. Onderweg tanken we nog even LPG. 11 liter in 11 dagen. We verstoken dus ongeveer 1 liter per dag voor de verwarming want tot dusver staan we elke dag op de stekker zodat de koelkast weinig gas verbruikt. Toch handig zo’n LPG tank. We hebben ook nog een tweede propaan fles mee maar die gebruiken we bijna nooit.
Om 13:30 uur komen we aan in Affolltern, een klein dorpje in het Emmental. Hier staat de Shaukäserei. We zijn op het idee gekomen via een blog van Marjam en Martijn van Met de Camper. In de Shaukaïserei kun je ontdekken hoe echte Emmentaler gemaakt wordt. Volgens de website is het beste moment om 10:00 uur of om 15:00 uur. Nou dat klopt. Dus wel iets om rekening mee te houden. Toegang is gratis. Omdat het lunchtijd is beginnen we in het restaurant. Hoe kan het ook anders dan met een overheerlijke lokale kaasfondue in een Zwitsers landschap.
Workshop kaas maken
De fondue is echt zalig en we eten de hele pan leeg met z’n tweeën. Met goed gevulde maag gaan we vervolgens een rondje doen. Als eerste sluiten we aan bij een al lopende workshop kaas maken die dagelijks om 14:00 uur begint. Stephan neemt alle tijd om alle stappen van het kaasmaken uit te leggen
We hebben het eerste deel gemist dus we weten niet wat er naast de melk allemaal bij elkaar moet maar leren wel dat je vooral moet roeren. In een koperen ketel met 20 liter melk wordt heel wat afgeroerd. Uiteindelijk wordt de koperen ketel verwarmd en geroerd totdat er heel veel kontjes in de melk zitten. Klontjes kaas wel te verstaan. Stephan laat zien wanneer het goed is. Als de kaas op je hand blijft plakken, zelfs als je je hand naar beneden draait.
Daarna wordt de kaas in een vorm gegoten, geperst en afgekoeld en dan is de verse kaas klaar. Het moet dan nog 3 tot 36 maanden rijpen om echte Emmentaler te worden.
En nu in het groot
Wij hebben ons niet ingeschreven en ontvangen dus geen hartje met verse kaas. Geen probleem er is een winkel vol met kaas waar je helemaal uit je plaat kan gaan als je dat wilt. Het is inmiddels 15:00 uur dus we gaan naar de echte kaasmakerij. Die is in de kelder. Er werkt één medewerker en je kan van bovenaf door grote glazen ruiten precies zien wat hij aan het doen is. Lijkt mij niet fijn als er de hele dag mensen op je vingers zitten te kijken maar hij is het gewend denk ik. We zien hem hetzelfde doen als Stephan maar nu met 200 liter. Genoeg voor 4 hele grote kazen van elk 1 meter doorsnede. We blijven drie kwartier staan kijken. Het is vooral heel veel schoonmaken met heel veel warm water. Best druk zo in je eentje en erg leuk om eens te zien.
We brengen nog even een bezoekje aan Stöckli Cottage waar je kan zien hoe een kaasmakerij er vroeger uitzag. Allemaal erg knus, klein en vooral laag. Hoe lang waren die mensen vroeger of gingen die gebukt door het leven ?? Het plafond zit op 1,80 m.
Blue Berry Hill
We vertrekken en rijden naar de 3 kilometer verderop gelegen camperplaats Blueberry Hill. De weg er naar toe is adembenemend mooi. Alsof je door een sprookje aan het rijden bent. De camperplaats zelf is ook top. Je kan alles zelf regelen. Een nachtje kost € 8,50. Electra en water gaan met munten. Uitzicht is bij de prijs inbegrepen. Een aanrader !
Fietsen door wonderland
Onder de indruk van het landschap stappen we op de fiets voor een rondje betovering. Wat een bizar stukje Zwitserland is dit. Ik schreef gisteren al hoe netjes en geordend het allemaal is maar hier klopt dus echt alles. Elk boompje staat op de juiste plek, elk huisje komt uit een prentenboek, elke koe loeit op het juiste moment en elke boer zegt Gruss Got 🙂 En alles temidden van diepgroene heuveltjes waar wij dan tussendoor mogen fietsen.
Dat fietsen tussen die groene heuveltjes door klinkt gemoedelijker dan het is. We gaan met 45 km/uur naar beneden en daarna iets minder hard weer stijl omhoog. Nog steeds blij met de e-bike. Bij elke splitsing moeten we op de kaart kijken waar we zitten. Bordjes staan er nauwelijks en veel wegen lopen gewoon dood of eindigen in een wandelpad.
In Dürrenroth kopen we heerlijke aardbeienslofjes bij de plaatselijke bakker. Lekker voor straks in de camper. Na 12 kilometer hebben we genoeg geklommen en zijn we toen aan een bak koffie. We fietsen terug naar de camperplaats en zien deze vanaf een heuvel liggen. Wat een locatie !
In de camper staat gelukkig de kachel aan. Buiten is het 6 “C en dus best wel fris. We genieten van koffie en aardbeiensloffen na een dagje kaasmaken. Morgen een nieuw bezoek aan een echt Zwitsers product.
