24 bogen van Ribblehead

Samenvatting

We verlaten het Lakedistrict en rijden naar het Yorkshire Dales National Park voor een hele mooie fietstocht naar het bekende Ribblehead viaduct. Bij terugkomst op de camping ervaren we de teloorgang van het Engelse leger.

Land van James Harriot

We rijden in een uurtje van het Lakes district naar Yorkshire. Het land van James Harriot voor de leeftijdsgenoten onder ons. De weggetjes zijn daar smal en aan weerszijden voorzien van hoge en typische stenen muurtjes. Oppassen met de camper dus, maar het gaat goed en het is erg leuk om hier te rijden. We komen tegen de lunch aan in Horton in Ribblesdale waar we aanmonsteren op de Holme Farmsite Camping. Een leuke kleine camping die vooral wordt gebruikt door wandelaars die de Three Peaks op Yorkshire willen beklimmen. Dat staat echter niet op onze planning.

Hoewel het er dreigend uitziet stappen we toch op de fiets voor een mooie tocht door het nationaal park. We fietsen eerst een stuk over de doorgaande weg en ergeren ons aan de motorrijders die loeihard langs ons heen scheuren. Daar hadden we overigens in het Lakedistrict helemaal geen last van. Bijzonder.

Het landschap is hier heel anders dan in het Lakedistrict. Glooiender en net iets minder kaal. Met de dreigende wolken erboven levert dat prachtige dramatische plaatjes op.

Ribblehead viaduct

Na een halfuurtje komen we uiteindelijk bij het bekende trein viaduct. Wat een bouwwerk ! Het wordt overigens nog steeds gebruikt en was ook te zien in de films van Harry Potter, toen met een stoomtrein erover heen. Hoe nostalgisch is dat.

We gaan van de weg af en nemen het onverharde pad waarover je prima kan fietsen. Dat gaat onder de brug door. Een belevenis op zich want als je eenmaal onder die brug staat merk je pas hoe groot ie eigenlijk is.

Het viaduct werd ontworpen door John Sydney Crossley en is gelegen aan de voet van de berg van Whernside. De eerste steen werd gelegd op 12 oktober 1870 en de laatste in 1874. De brug is 32 meter hoog en 402 meter lang en opgebouwd uit vierentwintig bogen.

De brug is nog lang te zien als we onze tocht voortzetten door het glooiende landschap. Een tocht die uiteindelijk over een pad gaat dat nog minder dan onverhard blijkt te zijn. Er staat heel duidelijk dat het een wandelpad is maar onze app zegt dat je er ook kan toerfietsen.

Wij zijn echter helemaal bekwaam geworden in off the road en trappen stug door want het landschap is zeer aantrekkelijk hier. De schapen kijken ons wat dromerig aan, de wandelaars kijken bewonderend. Ze krijgen ons niet gek hoor. Even verder zien we de wandelaars met ijsjes lopen, midden in niemandsland. Huh? Al snel blijkt waar ze die hebben gescoord.

Het is niet alleen een hele mooie route hij gaat ook nog eens helemaal naar beneden met de wind in de rug. Als dat maar goed gaat. Uiteindelijk komen we uit in Ingleton.

Er zijn toch grenzen

Daarna fietsen we door Clapham waar we bij de plaatselijke kruidenier een kop koffie halen uit de automaat. Als we de route vervolgen lopen, of rijden we dan eindelijk toch een keer tegen onze grenzen aan. Het onverharde deel van onze tocht gaat door twee tunnels. Ziet u de ondergrond ?

We doen een dappere poging maar fietsen gaat hier echt niet. Te stijl op een onverharde ondergrond. De achterwielen spinnen en we moeten lopen. Aan het eind van de tunnel kijken we nog maar een keer goed naar de route. Die gaat zo nog 6 kilometer door. Laten we dan maar eens verstandig zijn. Terug dus door de tunneltjes.

We fietsen over de gewone weg terug naar de camping en zeg nou zelf, dat is ook geen straf hoor zo door het land van James Harriot. We kijken goed om ons heen naar alle auto’s maar James komt helaas niet toevallig voorbij. Waarschijnlijk geen noodgeval met een zwanger schaap of zo. Wij genieten er niet minder door.

De teloorgang van het Engelse leger

Als we op de camping terug komen, is er een peloton van het Engelse leger aangekomen. Met groot materieel zijn ze voor onze camper bezig een kamp op te bouwen. Pardon ? Op een camping ? Dat gaat echt niet goed met de lui hier. Daar win je de oorlog toch niet mee. Maar ze zijn knap serieus. Alles wordt afgezet en….er komen twee grote aggregaten uit de vrachtauto’s voor de broodnodige stroomvoorziening. Brrrrrrrrrrrrrr, u kent dat geluid vast wel. Ja ho eens even. We zitten hier voor onze rust he! Dus ik stap naar die zware jongens toe en doe de suggestie dat ze de stroom gewoon uit het stopcontact halen dat daar aanwezig is. Dat gaat helaas niet want ze moeten wel een echte situatie nabootsen. Tuurlijk! Op een camping ? Wij hebben echter geen zin in een hele nacht gebrom van zo’n benzine aggregaat en rijden dus 5 kilometer verder naar een heerlijke stille camping. Zonder sanitair weliswaar maar dat is geen probleem voor een nachtje. Morgen maar haren wassen dan.