Zilvermijn Kongsberg

Samenvatting

Met oordoppen in rijden we met een klein diesel treintje diep de bergen in voor een bezoek aan de voormalige zilvermijn van Kongsberg. We overnachten aan het Seljordvatn.

Omdat er een vliegtuig gehaald moet worden gaat voor het eerst deze vakantie de wekker af. Daar krijg je toch terstond nachtmerries van ? Het weer is helemaal opgeknapt dus we kunnen lekker buiten ontbijten. Daarna rijden we naar het vliegveld van Oslo dat overigens best wel ver van Oslo af ligt. Als we afdalen vanaf de camperplaats komen we langs de  Olympische springschans. Als je daar vanaf durft te roetsjen dan ben je echt niet gezond. Brrrrrrr wat een hoogte.

Naar het vliegveld

Na 45 minuten rijden komen we bij het vliegveld van Oslo en zetten we Rik af

Vervolgens moeten we weer terug naar Oslo want dat is nu eenmaal het snelste. OP die manier betalen we wel 2 keer tol. Dat gaat overigens met Noorse efficiëntie. Je hoeft niet te betalen (zoals in Frankrijk), je hebt ook geen sticker nodig (zoals in Oostenrijk) maar je krijgt gewoon netjes een acceptgiro thuis. Zo hoort het toch. Nou ja, liever geen tol natuurlijk want het is wel weer een paar tientjes. We gebruiken de lunch in Mjøndalen waar we zomaar tegen een mooie muurschildering aanlopen.

Zilvermijn

We zijn onderweg naar Rogaland, een regio van Noorwegen waar we nog wat routes op onze bucketlist hebben staan. Onderweg komen we door de regio Telemarken. In 2016 zijn we hier naar het Telemarken kanaal geweest en bezochten we de Vrangfoss sluser. Een aanrader maar die slaan we vandaag dus over. In Kongsberg rijden we langs de oude zilvermijn. Daar zijn we al een aantal keren langs gereden in voorgaande jaren. We rijden al een tijdje dus een mooie tussenstop.

Kongsberg is in 1624 gesticht als “Konings Bierg”. De toenmalige koning Christian IV van de Deens/Noorse Unie bezocht het gebied vanwege het gevonden zilver en  besloot toen om daar maar een plaatsje op te richten. Vervolgens is tussen 1624 en 1957 in deze mijn 1350 ton zilver uit de grond gehaald. Kassa dus.

Met een heel klein treintje rijden we de berg in, opgepropt in mini wagonnetjes. Je moet geen claustrofobie hebben !  2300 meter diep in de berg krijgen we een rondleiding in het Engels.

Leuk detail is dat tijdens de tweede wereldoorlog de mijnen door de Noorse overheid als geheime schuilplaats zijn gebruikt voor oa.a  kunstwerken waaronder het wereldberoemde schilderij ‘De Schreeuw’ van Edvard Munch !

Camping

Na het bezoek rijden we verder naar de Sandencamping aan het Seljordvatn. Nu zijn wij vast en zeker een beetje bevooroordeeld maar wat een verschil met Zweden ! Wat is het toch een stuk relaxter in Noorwegen met camperplaatsen en campings. Elke 5 km is er wel een camping of camperplaats, geen gedoe met campingscards, een prachtige, rustige plek aan het meer, keurig sanitair. Hier betalen we met genoegen 250 kronen voor.