Genieten langs de Donau

Samenvatting

We blijven een dagje in Karlsbad en fietsen langs de Eger naar Loket. De volgende dag rijden we naar Kelheim in Duitsland en bezoeken we de Befreiungshalle en abdij Weltenburg. We gaan terug met de boot en hebben een prachtige dag langs de rivier de Donau.

Loket

We besluiten een dagje te blijven staan en dus niet zoals gepland een klein stukje verder te reizen. We staan prima langs de renbaan en langs de rivier de Eger kan je mooi fietsen. Aan het einde van de ochtend stappen we op de fiets. Het is dreigend weer dus we hebben onze regenkleding maar vast aan gedaan. Af en toe druppelt het een beetje maar het valt gelukkig mee. Langs de rivier de Eger is het inderdaad mooi fietsen. Via een vlak fietspad en tussen groene bossen door komen we al na 10 kilometer aan in het plaatsje Loket.

Het kasteel Loket is oud. Loket werd, net als hotel Pupp gebruikt in de James Bond-film Casino Royale als Montenegro. Zo wordt je dus voor de gek gehouden 🙂 We drinken een koffie en thee op een terras maar de koffie is werkelijk ondrinkbaar. We fietsen daarna nog door naar naar Sokolov. Daar kunnen we kort over zijn. Dat is geen bezoek waard. Een nietszeggend plaatsje. Via min of meer dezelfde route fietsen we terug naar de camper. In de avond fietsen we nog even naar Karlsbad voor een dineetje want we hebben in de camper alleen soep.

Campingplatz Kelheim

De volgende dag rijen we met de camper naar Kelheim. Dat is ongeveer 200 kilometer en we zijn dus voor de middag op de camping. Campingplatz Kelheim is een boerderij camping maar behoudens veel tractoren zien we daar jammer genoeg niet heel veel van. Het is een beetje rommelig en oud maar verder prima voor een nachtje.

Befreiungshalle

Als we aankomen op de camping is het dreigend en valt er af en toe wat regen. Het wordt straks beter dus we lunchen en doen daarna maar even samen een powernap 🙂 Rond 14:00 uur trekt het open en komt de zon erbij. Tijd voor een fietstochtje langs de Donau. De camping ligt aan de Donau dus binnen de kortste keren fietsen heerlijk langs de rivier.

de Befreiungshalle staat boven op een heuvel aan de Donau. Het is een waanzinnig uitziende toren wat een flink klimmetje vraagt op de fiets. Aangekomen lopen we naar de toren toe vanaf de parkeerplaats. Dat is ongeveer 300 meter. Daar aangekomen staat er een bordje dat je de kaartjes kunt kopen bij de parkeerplaats. Uhh ??? Is het niet handiger om dat bordje bij de parkeerplaats neer te zetten ? Ik loop dus maar weer terug, koop 2 kaartjes en geef de caissière de tip om die bordjes te verplaatsen. Hij lachte zodanig dom dat ik de indruk had dat ik zeker niet de eerste was die dat adviseerde.

Het monument gedenkt de verschillende gewonnen veldslagen tegen Napoleon van 1813 tot 1815 tijdens de Duitse bevrijdingsoorlog. De bouwopdracht werd gegeven door koning Lodewijk I van Beieren. De herhaling van achttien als gebruikt aantal in de constructie is een symbolische verwijzing, naar het feit dat zowel de slag van Leipzig als de slag bij Waterloo plaatsvond op de 18e dag van de maand, maar ook naar de achttien generaals die met een inscriptie herdacht worden evenals de achttien heroverde forten. Voor elk van de niches met de namen van de gevechten van de bevrijdingsoorlog, zijn er twee 3,30 m hoge godinnen van de overwinning, zodat er 34 stilstaande beelden zijn.

Langs de Donau

Het is een indrukwekkend monument. Wat maakten de mensen toch mooie dingen. Na ons bezoek fietsen we langs de Donau stroomopwaarts. Het is een meer dan prachtig pad dat zeer zeker de moeite waard is om te fietsen of te wandelen.

O sole Mio

Rond vijf uur komen we aan bij de kabelpont die ons naar de overkant moet brengen. We zijn precies op tijd want het is de laatste pont. Daar hebben we dus even geluk want de volgende mogelijkheid is een heel stukje verder en bruggen zijn er hier niet. We betalen 3 euro per persoon en zien vervolgens hoe deze pont zonder motor heen en weer vaart aan een kabel die hoog boven de rivier hangt. Door de sterke stroming en met een peddel drijft de pont elke keer heen en weer tussen de oevers. De pont mijnheerbediende is een soort van Venetiaanse gondelier maar dan aan de Donau. Vernuftig !

Weltenburg Abdij

Op 5 minuten van de pont ligt de Weltenburg Abdij. De lokale overlevering duidt dat een eerste klooster door Ierse of Schotse monniken opgericht zou zijn in 617. Dat is dus best wel oud. Omdat de abdij wat lastig te fotograferen is gebruik ik maar even een plaatje dat we maakte vanaf de andere oever.

Van 1123 tot 1328 leefden in de abdij de Augustijner Koorheren die ook een nieuw abdijkerk bouwde. Deze abdijkerk is toegewijd aan Sint Joris. U kent hem vast wel. De abdij zelf is helaas niet te bezichtigen. De kerk van Joris gelukkig wel en die is wel weer mooi hoor.

Een boot tochtje

Op de binnenplaats van de abdij is een groot terras waar we uitgeput van alle indrukken neerploffen. We zijn alweer niet in staat om iets fatsoenlijks te koken en bovendien hebben ze hier volgens internet heerlijk zelf gebrouwen bier. Ze hebben hier zelfs de oudste nog in werking zijnde brouwerij ter wereld. Dat moeten we dus wel even testen. De biertjes zijn heerlijk en we kopen dus meteen maar een sixpack voor thuis.

Onder het genot van een donker abdijbiertje eten we worstjes en schnitzels. Daarna pakken we de laatste boot terug naar Kelheim. Voor 17 euro per persoon genieten we met fiets en al van een heuse riviercruise over de Donau. Inmiddels hebben we dus gefietst langs de Rijn, langs de Elbe en langs de Donau. Hebben we gevaren over de Donau met een bootje en een stuk van de Romantische Strasse gereden. We hebben ons Romantische Examen dus met goed gevolg afgerond.