De kookfontein van Wiesbaden

Samenvatting

We rijden stroomopwaarts naar Oestrich-Winkel en maken een lange fietstocht naar Wiesbaden, de stad van de kookfontein. Waar we gisteren precies op tijd waren voor de onweersbui, waren we vandaag dus precies te laat en komen we als verzopen katten aan in de camper.

Leeftijd adaptatie

De eerste stap hebben we al genomen door een reisje naar de Rijn te plannen. Het is natuurlijk passend bij onze leeftijd want we naderen inmiddels de respectabele leeftijd van zestig. Ik krijg dan van die visioenen van hordes toeristen die van zo’n riviercruise afkomen en over de Duitse stadjes uitzwermen, ijsjes etend op het centrale marktplein.

We gaan vandaag alvast even oefenen voor later en rijden langs de oever van de Rijn. Halverwege zetten we de camper aan de kant voor een kopje thee om bootjes te kijken. Het bevalt ons eigenlijk wel. Adaptatie geslaagd! Jammer van de Japanse Duizendknoop. Dat spul bederft nu ook al het uitzicht op de Rijn.

We rijden verder langs de Rijn, tellen samen alle kastelen en komen er snel achter dat het een Schloss of een Burg is in het Duits. We hebben al snel twee handen vol voordat we er erg in hebben. Daar kunnen ze in Frankrijk nog een voorbeeld aan nemen. Op een gegeven moment is de weg afgesloten vanwege onderhoud. Omleiding gaat via de pont naar de andere kant van de RIjn. Helaas is de doorgangshoogte 2,70 en dan moet er 30 centimeter van de camper af. Dat lijkt ons te fris dus we rijden terug en gaan helemaal over de berg heen.

Het loopt inmiddels al tegen één uur en we zijn het rijden al een beetje zat. Hoe doen anderen dat door in 3 dagen naar Zuid-Europa te rijden.? Pff. We parkeren te camper op de Rheingaucamping. Veel beter dan gisteren want we staan lekker ruim en hebben een prachtig uitzicht op de rivier. Hier kunnen we dus echt bootjes tellen en kijken.

Er moet alleen wel gefietst worden vandaag dus draaien we de luifel in en begeven we ons richting ons doel van vandaag: Wiesbaden.

Ingelheim am Rhein

Langs de rivier loopt een prachtig fiets- en wandelpad. Het is best druk met wandelaars en fietsers op deze zondag. Dat zorgt hier en daar voor wat wat frustratie bij een aantal tegenliggers als ze opeens een beetje aan de kant moeten omdat wij een wandelaar moeten passeren. Leider Erdnussbutter (vrij vertaald: “Helaas pindakaas”) maar dat begrijpen ze hier kennelijk niet aan het geschreeuw te horen.

Halverwege onze rit is het tijd voor een Coffee 2 Go en dat doen we in het historische plaatje Ingelheim am Rhein.

Wiesbaden

Na 20 best wel mooie kilometers komen we aan in het centrum van Wiesbaden. We zijn echter niet goed voorbereid want Wiesbaden stond helemaal niet op ons lijstje. Daarnaast is het ook nog eens zondag zodat we wat gedesoriënteerd ronddwalen. Dat moet beter volgende keer anders en beter. We eten dus maar een ijsje om even wat te googelen op Internet. Wat is hier eigenlijk te zien ?

De kookfontein

Wiesbaden bezoeken zonder dat je de kookfontein hebt gezien en geproefd dat kan volgens Internet niet. Dus we fietsen door de winkelstraat naar deze toeristische trekpleister.

De Kookfontein is de beroemdste warmwaterbron van Wiesbaden. De temperatuur van het water is 66 graden Celsius. De bron produceert iedere minuut ongeveer 360 liter water, dat geweldige heilzame krachten schijnt te hebben. Aangekomen bij de fontein merk ik al snel dat het een gevaarlijke attractie is. 66 ‘C zonder waarschuwingsborden. Dat vinden de veiligheidskundigen onder ons vast ontoelaatbaar. Iedereen schikt als hij zijn hand onder het kraantje houdt. Niet zo gek want 66’C is best wel een beetje heet.

Het water smaakt raar zout. Er komen verschillende mensen die flesjes vullen. En dan.?Dat drink je toch niet op dat spul? Ik gebruik dat om af en toe een neusspoeling te doen als ik sinitus heb maar niet om te drinken. Daar denkt men hier toch anders over. Het doet mij denken aan ons bezoek aan Lourdes. Daar werden toen ook flesjes gevuld. Dat water was niet alleen heilzaam maar verrichtte ook eens wonderen zo werd gedacht. Ik vertrouw het niet, volgens mij worden we allemaal gefopt. Groot pluspunt. Deze tractie is gewoon gratis en je kunt zoveel flesjes vullen als je wilt.

Donderweer

We gaan weer terug richting de camping want de buienradar geeft over ongeveer 2 uur een aantal felle buien aan. Hoe deden we dat toch vroeger ? Eigenlijk willen we langs de andere kant van de rivier terug fietsen maar dat is 10 kilometer verder en dan moeten we met de pont terug. Dan zijn we dus net niet voor de bui weer op de camping. We besluiten dus maar dezelfde weg terug te nemen.

Al fietsend wordt het donkerder en donkerder. De bliksemschichten zien we al in de verte. Waren we gisteren precies op tijd, vandaag zijn we gewoon simpelweg de klos. Op 10 minuten voor de camping begint het opeens te waaien en vallen er hele emmers tegelijkertijd naar beneden. Ik heb wel mij jas aangetrokken maar een regenbroek voor die laatste 2 kilometer ? Tot op ons ondergoed nat komen we dus aan bij de camper. Lekker hoor.

Op de camping kunnen we we er ons dus niet meer toe zetten een pak soep op te warmen zoals u zeker zult begrijpen. Dan maar een pizza van de camping. Met broccoli en zalm. Bijzondere combinatie maar goed te doen

De route van de reis vindt u hier op Polarsteps