Het atoom van Brussel

Samenvatting

Tijdens onze korte fietsvakantie van 4 dagen fietsen we van Antwerpen naar Brussel. Een tocht van ruim 60 kilometer door het Vlaamse land. Onderweg lunchen we in Mechelen.

Ontbijten

Het hotel in Antwerpen was een beetje gedateerd. Dat schreven we gisteren al. Vandaag hebben we ontbijt. Dat is in de kelder. Zonder ramen en daglicht dus. Het voelt een beetje vreemd aan. Het ontbijt zelf is op zich prima maar wel sober. Ik ben gewend dat je netjes een potje verse thee of koffie krijgt maar hier is alles uit een automaat. We geven het totaal dus een hele krappe voldoende en zouden het niet aanraden bij onze lezers bij een verblijf in Antwerpen. Misschien toch beter in de eigen camper als je in Antwerpen bent 🙂

Langs de mooie Antwerpse spoorbomen fietsen we om 09:30 al Antwerpen uit. Het is heerlijk weer en het gaat vast weer een mooie dag worden.

Kontich

Het eerste deel van de route gaat door de buitenwijken van Antwerpen. Al na een half uurtje fietsen komen we aan in Kontich. Wat eenzame naam voor een plaats. We zoeken het op. Het is niet helemaal duidelijk waar de naam vandaan komt maar een van de opties is dat het uit een oude volkssage komt. Die verteld dat Kontich aan zijn naam zou zijn gekomen doordat er een reus met zijn ene voet op de Onze Lieve vrouwekathedraal te Antwerpen zou hebben gestaan en met zijn andere op de Sint Romboutstoren van Mechlen. Ter hoogte van zijn achterwerk zou Kont-ich hebben gelegen, Whahah. Nou we zijn dus halverwege Mechelen.

Mechelen

Net als gisteren staat een stevige en harde wind die we vol op de kop hebben. Pfff. Best een dingetje als je een beetje zuinig met je accu moet omgaan maar het is prima te doen. We maken even een tussenstop voor wat extra calorieën en verorberen energierijke repen en chocolade rozijnen bij een muurschildering van een kikker

We fietsen weer langs mooie stukjes België en rijden een heel stuk langs de Rupel en de Dijle. Twee kleine riviertjes die uitmonden in de Schelde.

Al om 11:30 uur fietsen we Mechelen binnen. We zijn vroeg en kunnen dus rustig aan doen. De naam Mechelen heeft een lange geschiedenis. In het jaar 870 wordt het Maalinas genoemd. In 981 wordt dat Maslines en in 1008 Maclines. In de 12e eeuw wordt en Machele, Mechgelme in de 14e eeuw om tenslotte in de 15e eeuw te worden omgedoopt tot het huidige Mechelen. Wat een gedoe voor de postbodes destijds.

We parkeren onze fietsen bij de enorme kathedraal en lopen meteen maar even de kathedraal in. Ook de enorme hoge toren van 97 meter kun je beklimmen. We rekenen even snel: 6 treden per meter is dus 600 treden. Dat redden onze kuiten niet. We houden het dus bij het schip van deze kerk.

Daarna wandelen we het mooie stadje in. Helaas is er een groot muziekfestival met heel veel opgebouwde podia en biertenten zodat de prachtige gebouwen grootdeels aan het oog worden onttrokken. Hier moeten we dus nog een keer op herhaling. We lunchen op een terras.

Nog 30 kilometer

Ne de lunch vertrekken we voor de tweede helft van onze reis vandaag. Dit deel gaat langs de Zenne en langs het zeekanaal Brussel – Schelde. Net als in Frankrijk gaan de fietsroutes vaak langs het water. Daar houden wij wel van. Inmiddels zijn alle wolken verdwenen maar is de wind nog even wat extra aangewakkerd.

Antomium

We besluiten om en stukje om te rijden en het Atomium te bezoeken. Daar zijn we wel eens met de auto langs getreden maar we hebben het nog nooit van dichtbij gezien. Nu hebben we de kans. Recht tegenover het Atomium staat een vreemd maar mooi expo gebouw dat net als het Atomium destijds is gebrouwd voor de wereld tentoonstelling in 1935. Prachtig !

Het Atomium zelf is een kunstwerk op zich en groter dan we hadden gedacht. België kende tot 2016 geen “vrijheid van panorama” waardoor er beperkingen waren op het commercieel gebruik van foto’s van het monument. De foto’s van het Atomium zagen er destijds dus zo uit. Whahah

Gelukkig zijn wij niet commercieel en is de wet niet meer van toepassing zodat wij heerlijk alles kunnen en mogen fotograferen en kunnen laten zien.

Je kunt het Atomium ook beklimmen. Het krioelt van de toeristen en er staan rijen voor de kassa. Dat doen we dus even niet. Het is wel erg leuk om te zien.

Hotel u Congres

We hebben net als gisteren rond de lunch ons hotel geboekt. Dit keer was dat wat ingewikkelder. In de vakantie, op zaterdag in Brussel is het een beetje druk zodat het betaalbare aanbod wat kleiner is. En dan hebben wij ook nog de eis dat we onze fietsen moeten kunnen parkeren. Dat kan ook niet overal. We vinden uiteindelijk Hotel dus Congres. De route er naar toe gaat door een buitenwijk van Brussel. Dat mag met recht een achterstandswijk worden genomen. Pfff. Het is er vies, druk en onoverzichtelijk. Uiteindelijk komen we in het centrum en gelukkig ligt ons hotel in een sjieke buurt 🙂

De kamers zijn fris en top en we worden snel en vriendelijk geholpen. Een prima eerste indruk. Als we in de kamer zijn begint het buiten te stortten van de regen. Niet een beetje maar met bakken komt het uit de lucht., Goede planning. Na een uur is het weer droog en lopen we het centrum in.

Brussel

We moeten even een bakje chocolademousse testen. Dat is werkelijk te lekker. Pff. Daarna lopen we naar de Grote Markt. Het kan dus altijd beter en mooier. Wat een plaatje dit.

Omdat er weer een flinke bui aankomt duiken we een restaurant in op de Grote Markt en genieten we van een een lekker biertje met een hele grote borrelplank. Het Belgische leven zullen we maar zeggen. Na de bui lopen we nog even naar het manneke. Die is echt klein hoor. Eigenlijk stelt het niets voor. Maar wat is nu eigenlijk het verhaal achter dit poppetje. Een beeldje van een plassend manneke dateert al van 1388. Toen was de naam Juliaantje. Dat beeldje bestaat niet meer. Ook in de 16e eeuw was er al sprake van een pissend manneke. Bij speciale gelegenheden plaste hij bier of wijn in plaats van water, een traditie die ook aan het Bourgondische hof in zwang was. Uhhhh?

We sluiten af met en prachtige zonsondergang