Eilanden uit de Zuiderzee

Samenvatting

We gaan een weekend naar Het Nieuwe Land. We fietsen rondom de Oostvaardersplassen en brengen een bezoek aan twee voormalige eilanden uit de Zuiderzee: Schokland en Urk.

3 dagen onderweg |  150 km gereden |  75 km gefietst

Lelystad

Nadat we eerst nog even hebben gewerkt rijden we vlak na 12:00 uur richting het Nieuwe Land. Zo werden Flevoland en de Noordoost Polder voorheen genoemd. Een deel van Nederland waar we niet heel vaak komen. Het vlakke, voor ons wat eentonige landschap trekt ons nu eenmaal niet zo. Er ligt wel een stukje geschiedenis en inmiddels is er best wel mooie natuur. Hoogste tijd voor een bezoekje. We rijden naar Lelystad. Een kort ritje van een uur. In Lelystad zetten we de camper op camping ’t Oppertje. Hoewel de receptie dicht is tussen 12:00 en 14:00 komt de beheerder ons toch even helpen met een plekje. Goede service. De camping zelf is ook prima. Mooie plekken, keurig sanitair en direct aan de Oostvaardersplassen.

Camping ’t Oppertje
Oostvaardersplassen

We stappen vervolgens op de fiets voor een rondje om de Oostvaardersplassen. Een groot natuurgebied aan de dijk van het Markermeer. Hier was veel media aandacht de afgelopen maanden vanwege het afschieten van een heleboel herten. Nou dat is uiteindelijk toch goed gelukt denken we. Na afloop van ons fietstochtje zal blijken dat we geen enkel hert hebben gespot.

Het is heerlijk weer om over de Oostvaardersdijk te fietsen. Aan de rechterkant ligt het Markermeer en aan de linkerkant liggen de Oostvaardersplassen.

Over de Oostvaardersdijk

Vanaf de dijk kijk je mooi uit over het nieuwe natuurgebied. Aan deze kant bestaat dat uit veel plassen en rietlanden. Na 12 kilometer slaan we af en rijden we de polder in. Dat is een nadeel van dit gebied want je kunt er eigenlijk alleen omheen fietsen. Als je er echt in wilt moet je wandelen. Daar hebben we vandaag geen zin in. Langs rietland en plassen fietsen we dus om het gebied heen. Onderweg spotten we één van de lepelaars die hier veel voorkomen. Wat is dat toch een bijzondere vogel die op een wel hele speciale manier zijn “lepel’ gebruikt om voedsel van de bodem te vissen. Als je dat ziet krijg je een glimlach op je gezicht.

Lepelaar

Na 30 kilometer zijn we weer op de camping waar we lekker genieten van het zonnetje. ‘s-avonds gaan we nog even op visite bij een oud collega die vlakbij in Lelystad woont.

Batavia stad

De volgende morgen begin ik met een rondje hardlopen. Normaal loop ik een rondje van 4 kilometer maar die afstand bestaat hier niet dus wordt het vandaag zeven kilometer. Dat wordt dus spierpijn. Na het ontbijt stappen we op de fiets voor een snel bezoek aan Bataviastad. We willen graag nieuwe jassen dus misschien is er iets van onze gading. Vanaf de camping is het toch nog 7 kilometer fietsen. We komen er vervolgens achter dat de (outdoor) jassen die wij zoeken hier niet worden verkocht. Zo’n outlet center is ook eigelijk niets voor ons. Gelukkig heb ik ook nog een spijkerbroek nodig zodat we niet helemaal onverrichter zake terug fietsen.

Wel een leuk beeld vlak voor de ingang
Schokland

In de voormalige Zuiderzee lagen meerdere eilanden. Alleen Pampus bestaat nu nog als eiland. Marken is als eiland nog intact maar is wel met een dam verbonden aan het vaste land. Wieringen is bij de inpoldering opgeslokt door de Wieringenmeer en Urk en Schokland zijn onderdeel geworden van de Noordoost polder. We brengen vandaag een bezoek aan de voormalige eilanden Schokland en Urk.

Schokland en Urk voor de inpoldering

We kunnen de camper prima parkeren bij Museum Schokland. Geen hoogte beperkingen en dergelijke en voldoende ruimte. Met onze museumjaarkaart hebben we gratis toegang tot het museum. Schokland is overigens veel meer dan alleen het museum. Je kunt nog steeds helemaal over het voormalig eiland wandelen. Van noord naar zuid. Zo’n rondje is ongeveer 10 kilometer en dus twee tot drie uur wandelen. Aan de noord en zuidkant staan nog de oude gebouwen zoals bijvoorbeeld de lichtwachterswoning. Wij houden het vandaag bij een bezoek aan het museum en komen nog een keer terug voor deze wandeling.

De pastorie

In het museum is een permanente tentoonstelling over het eiland. Verder is er de voormalige kerk en de pastorie en er is een restaurant/museumwinkel. De zeewering voor de pastorie is indrukwekkend hoog. Als je de oude foto’s ziet snap je meteen hoe dat vroeger was

Wonen aan het water op Schokland

Schokland heeft een lange historie en een treurig einde. Het werd 12.000 jaar geleden al bewoond hoewel het toen nog een moerasgebied was. Vanaf ongeveer 1500 was het een eiland waar de visserij zorgde voor een bestaan. Er was veel armoede en de strijd tegen het water van de Zuiderzee werd vaak verloren. Bij hoog water bleven dan alleen een aantal terpen droog zodat daarna de bewoners weer van vooraf aan konden beginnen. In 1859 greep de Nederlandse regering in. Vanwege het blijvende gevaar van overstromingen en de extreme armoede op het eiland moesten alle bewoners verplicht het eiland verlaten. Dat is wat hoor: als je de plek waar je geboren en getogen bent verplicht moet verlaten ! In 1942 wordt Schokland onderdeel van de Noordoostpolder.

De peilschaal

Na ons bezoek aan Schokland rijden we met de camper naar Camperplaats Afslag Nagele, ongeveer vijf kilometer verderop. Daar worden we heel vriendelijk welkom geheten en krijgen we een mooi plekje in de zon. Het is een prachtige camperplaats. Zo zouden ze allemaal moeten zijn ! De plaatsen zijn weliswaar wat smal maar er is overal voldoende ruimte om lekker buiten te zitten. Een prima uitvalsbasis als je Schokland en Urk wilt bezoeken.

Camperplaats afslag Nagele
Urk

We genieten eerst nog even van de zon en stappen daarna op de fiets voor een bezoek aan Urk. Het tweede voormalige eiland in deze regio. Vanaf de camperplaats is het 8 kilometer fietsen. In tegenstelling tot Schokland is Urk altijd bewoond geweest. Ondanks de afsluiting van de Zuiderzee en de inpoldering is het plaatsje het centrum van de visserij in Nederland geworden. Dat is best een knap staaltje werk. Urk behoorde vroeger tot de provincie Noord Holland en stond onder gezag van de stad Amsterdam. Amsterdam heeft bijvoorbeeld de zeewering gefinancierd.

Monument de IJsvlet

Urk is een levendig dorp. Anders dan bijvoorbeeld in Katwijk waar we recent waren, is hier nog wel te zien hoe het vroeger ongeveer was. Er zijn meerdere oude kerken, de vuurtoren staat er nog en ook de vele huisjes zijn nog in de oude stijl. Veel van deze huisjes zijn wel van recente datum maar in oude stijl herbouwd.

Vuurtoren van Urk
Typische Urker huisjes

We fietsen door Urk heen. Een gepland bezoek aan Museum het oude Raadhuis kan niet doorgaan omdat het inmiddels sluitingstijd is. We drinken dus maar een biertje in de zon op het terras 🙂 In de haven van Urk is op zaterdagmiddag nog veel activiteit. Schepen worden hier onderhouden en zeekadetten worden hier nog altijd opgeleid.

Op de plaats rust !

Na ons bezoek aan het eiland fietsen we buitendijks weer terug. In de zon met de wind in de rug langs het IJsselmeer. De schapen en lammetjes liggen op de dijk. Dit is genieten met een hoofdletter G. Zalig !

Behhh
Nunspeet

De volgende ochtend rijden we naar Nunspeet. Daar hebben we afgesproken met de schoonfamilie om te helpen met het neerzetten van de caravan en de voortent. Dat is best zwaar dus een beetje hulp is welkom. Het is een uurtje rijden en omdat we om 11:30 hebben afgesproken vertrekken we om 10:30 uur uit Nagele. In Nunspeet komen we bijna gelijk aan met mijn schoonouders en zwager / schoonzus. We drinken koffie en zetten daarna de caravan neer.

Opbouwen van het basiscamp
met een dankbaar publiek 🙂

Dat gaat rap en binnen de kortste keren staat alles klaar voor de 4 weekjes vakantie van mijn schoonouders. Lekker voor ze. Met Pinksteren gaan we zoals altijd met de hele familie op dezelfde camping staan. Dat is inmiddels traditie en doen we al 30 jaar. Maar eerst hebben we nog Hemelvaart volgende week. Bestemming nog niet bekend.

2 thoughts on “Eilanden uit de Zuiderzee

  • 26 mei 2019 om 18:31
    Permalink

    Dank voor deze nieuwe blog. Wij kamperen ook inmiddels zo’n 30 jaar met de schoonfamilie. Wij gaan altijd met Hemelvaart. Schoonvader is eind september overleden. Het zal een heel gemis zijn zonder hem. De traditie gaat gelukkig verder.

    Beantwoorden
    • 26 mei 2019 om 18:58
      Permalink

      Mooie traditie Johan. Mooi om te blijven doen en mooie herinneringen om op terug te kijken !

      Beantwoorden

Leuk als u een korte reactie geeft op ons blog